สวัสดีค่ะ ในเมื่อวันพุธ ที่ 19 ที่ผ่านมาได้มีเรียนวิชา การจัดประสบการณ์ทางภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย อาจารย์ได้พูดเกริ่นนำก่อนที่จะเข้าสู่บทเรียน ทั้งในเรื่องของการเล่านิทาน การร้องเพลงว่าเด็กได้ประโยชน์อย่างไรในเรื่องของภาษาจากการฟังนิทานและการร้องเพลง ซึ่งในระหว่งเรียนได้ทำกิจกรรมหลายอย่างเช่น กิจกรรมร้องเพลง โดยอาจารย์ให้ร้องเพลงคนละ 1 เพลง ข้าพเจ้าเลือกเพลง "ตา หู จมูก ปาก" ส่วนกิจกรรมที่2 คือ กิจกรรมการโฆษณา กิจกรรมนี้เป็นการแสดงบทบาทสมมุติ ซึ่งอาจารย์มีโจทย์มาว่าสิ่งของที่จะเสนอขายให้คิดว่าเบื่อแล้ว จึงอยากจะขาย โดยจะมีวิธีเสนอขายอย่างไรให้ดึงดูดใจผู้บริโภคมากที่สุด สิ่งของที่ข้าพเจ้านำมาเสนอขายคือ "กระเป๋าอเนกประสงค์" และอีกกิจกรรมหนึ่งคือ กิจกรรมการกล่าวความดี กิจกรรมนี้อาจารย์ได้ให้นั่งสมาธิแล้วนึกถึงความดีที่เราจะทำให้กับบุคคลรอบข้างเช่น คุณพ่อคุณแม่ ญาติพี่น้อง ครูอาจารย์ สังคม หรือประเทศชาติ ซึ่งความดีที่ข้าพเจ้าจะทำคือ การเป็นคนดีของสังคม พอใจในสิ่งที่ตนเองมีอยู่
นอกจากนี้อาจารย์ได้ให้ความรู้เพิ่มเติมในเรื่องต่างๆ ดังนี้
1. การที่คนเราจะเกิดการเรียนรู้ใหม่ได้ก็ต่อเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม
2. ภาษาเป็นหนึ่งในทางด้านสติปัญญาที่มีสมองเป็นตัวควบคุม
3. สมองเด็กทำงานโดย "การซึมซับ"
4. เครื่องมือที่ซึมซับของเด็กคือ"ประสาทสัมผัสทั้ง 5"
5. พัฒนาการสมองตามลำดับขั้นของเด็ก
ช่วงแรกเกิดถึง 4 ขวบ
- ทารกแรกเกิดมีความสามารถในการฟังและจำเสียงแม่ การแยกความแตกต่างของเสียงได้
- เด็กจะแยกเสียงสูงต่ำได้
- เด็กจะเริ่มฟังเสียงที่ตนพอใจ และตอบสนองต่อเสียงนั้นได้ เช่น หันไปมองตามทิศทางของเสียง
- เด็กจะเริ่มเข้าใจความหมายของคำได้ โดยเชื่อมโยงสิ่งที่เห็นกับเสียงที่ได้ยิน
- เด็กจะเรียนรู้ศัพท์ต่างๆ ได้มากขึ้น
- เด็กจะรู้จักส่วนต่างๆ ของร่างกายอย่างน้อย 5 ส่วน ชี้รูปภาพได้ 2-3 รูป
- เข้าใจคำสั่งง่ายๆ เช่น เอาบอลวางใต้โต๊ะ
- สามารถเข้าใจคำถามง่ายๆ และตอบได้
ช่วง 4-5 ปี
- เริ่มใช้คำเป็นประโยคได้มากขึ้น
- เริ่มบอกเหตุผลอย่างที่ตาเห็นได้ (พอสมควร)
ช่วงปลายๆ 5 ขอบ (ขั้นอนุรักษ์)
- เริ่มให้เหตุผลที่ดีได้
- การคิดเชิงอนุรักษ์
6. เทคนิคการตั้งคำถาม (กิจกรรมวาดภาพ)
- อยากให้รูปที่วาดเป็นอะไร
- เวลาที่วาดนึกถึงอะไร
วันศุกร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551
วันศุกร์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551
ความรู้สึก
สวัสดีค่ะ เมื่อวานนี้เรียนสนุกมากเพราะอาจารย์พาไปเรียนที่ห้องคอมสอนทำ Blog ทำไปเล่นไป ไม่ค่อยมีใครสนใจอาจารย์ เสียงก็เริ่มแหบลง (น่าสงสาร) แต่ก็ทำทันที่อาจารย์สอนเพราะ...เพื่อนแท้ๆ พอหมดคาบอาจารย์บอกว่าให้เก็บแป้น เก็บเม้าส์ เก็บ...ให้เรีบยร้อย ไอ้เราก็หวังดีกะจะเก็บให้แต่เกรงใจ (เก็บใส่กระเป๋า) กลัวเจ้าหน้าที่จะเขาว่า
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)